„Zostańcie z Bogiem” – ukazała się publikacja poświęcona śp. ks. bp. Bronisławowi Dembowskiemu
1 maja 2020 r., ks. AN
„Zostańcie z Bogiem. Dla upamiętnienia życia i posługi biskupa Bronisława Dembowskiego (1927-2019)” – to tytuł publikacji, jaka ukazała się jako dodatek samoistny do „Miesięcznika Diecezji Włocławskiej – Kroniki”, poświęconej 75. biskupowi diecezjalnemu włocławskiemu. Ks. bp Bronisław Dembowski pełnił tę funkcję w latach 1992-2003. Hierarcha zmarł 16 listopada 2019 roku w wieku 92 lat, przeżywszy w kapłaństwie lat 66, w biskupstwie lat 27.
Publikacja liczy 232 strony. Otwiera ją słowo biskupa włocławskiego Wiesława Meringa oraz życiorys autorstwa ks. Henryka Witczaka. Zawartość podzielona została na następujące rozdziały: Pogrzeb, Kondolencje, Wspomnienia, Działalność Biskupa Bronisława Dembowskiego. Całość zamyka dodatek fotograficzny z wybranymi zdjęciami z różnych momentów życia Księdza Biskupa.
„Wdzięczny jestem za Jego pracę, przemyślenia, którymi się ze mną dzielił, za prawdziwie wzorcowe uczestnictwo w życiu diecezji w czasie, kiedy był na emeryturze” – napisał o śp. biskupie Bronisławie Dembowskim w słowie otwierającym publikację ks. bp Wiesław Mering.
Pasterz Diecezji wyraził pewność, że śp. bp Dembowski „na Dworze Niebieskim, ze swoimi Ukochanymi: Matką i Siostrą, których mogiły w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück zdołał jeszcze nawiedzić resztką sił kilka miesięcy przed śmiercią – że tam, w Rzeczywistości, w którą mocno wierzył, będzie się już bez przeszkód cieszył obecnością, przyjaźnią i miłością Pana, któremu najwierniej, jak umiał, służył na ziemi”.
W rozdziale „Pogrzeb” znalazła się cała dokumentacja dotyczącą ostatniej drogi śp. ks. bp. Bronisława Dembowskiego: komunikat o śmierci, nekrolog, opis uroczystości żałobnych, ostatni list bp. Dembowskiego, homilie ks. bp. Wiesława Meringa i ks. abp. Mariana Gołębiewskiego oraz okolicznościowe przemówienia wygłoszone podczas pogrzebu. Oddzielny rozdział stanowi pełna dokumentacja kondolencji, jakie napłynęły na ręce Biskupa Włocławskiego, w tym te skierowane w imieniu papieża Franciszka.
Dział „Wspomnienia” otwiera wypowiedź ks. bp. Wiesława Meringa o zmarłym poprzedniku, udzielona na wieść o śmierci ks. bp. Bronisława Dembowskiego. Opatrzona została tytułem: „Bp Dembowski żył sprawami Kościoła i pokochał diecezję włocławską”. Jak podkreślił w niej obecny Pasterz Diecezji, „ksiądz biskup Bronisław był człowiekiem, który w historii diecezji włocławskiej bez wątpienia zajął bardzo ważne miejsce. Ukochał jej historię, utożsamił się z nią i jej poświęcił to, co miał najlepszego”.
Wspomnienie zatytułowane „Spotkałem niezwykłego człowieka” autorstwa ks. Zdzisława Pawlaka, to osobiste podziękowanie za to, że „na drodze mego kapłańskiego życia spotkałem niezwykłego człowieka, jakim był bp prof. dr hab. Bronisław Dembowski ordynariusz włocławski. Dziękuję również Bogu za to, że mogłem podziwiać jego piękne, długie, spełnione życie, które z pewnością było spotkaniem i doświadczeniem odwiecznej Prawdy i Miłości Bożej”.
Ks. Tomasz Michalski, były kapelan bp. Dembowskiego, wspomina biskupa Bronisława jako dobrego pasterza. Jak zaznacza, „jego osoba zostawiła trwały ślad w mojej duszy, chciałbym więc w tym świadectwie podzielić się swoimi refleksjami, przywołać kilka wspomnień, które obrazują Jego życie i posługiwanie Bogu i drugiemu człowiekowi”. Przywołane obrazy, jak chociażby wizyta na oddziale onkologicznym u chorej kobiety, potwierdzają przekonanie, że Ksiądz Biskup był ojcem i pasterzem.
„Świadek Bożej miłości” to kolejne wspomnienie autorstwa Ewy Kutrzebskiej, członka Klubu Inteligencji Katolickiej i grupy modlitewnej Odnowy w Duchu Świętym przy kościele św. Marcina w Warszawie. Opisała mało znane wątki z życia i posługi ks. Bronisława Dembowskiego do momentu jego nominacji na biskupa włocławskiego w 1992 roku. W duchu odpowiedzi na pytanie Ojca Świętego Jana Pawła II: „Co wy tam wyrabiacie na Piwnej?”, na co ks. Bronisław mówił: „Odpowiadamy na pytania, jakie stawia życie”, autorka szczegółowo wspomina zwłaszcza okres „Solidarności” i stanu wojennego w życiu i posłudze przyszłego biskupa.
Dział zamyka wspomnienie zatytułowane „Jak nie wiesz, co pisać, to pisz prawdę…” autorstwa ks. Antoniego Ponińskiego. To znów spojrzenie na życie i posługę bp. Dembowskiego, w osobie którego „diecezja otrzymały człowieka o rzeczywiście nieprzeciętnej wrażliwości na sprawy społeczne, bezpretensjonalnego, bezpośredniego w kontaktach niekiedy aż do zdumienia, nie kryjącego swoich emocji, a nawet poglądów w wypolerowanych słowach; człowieka nie celebrującego swojej biskupiej godności”; spojrzenie nie unikające przy tym trudnych i niekiedy kontrowersyjnych kart bogatej działalności pasterskiej i społecznej biskupa Bronisława.
Dział „Działalność Biskupa Bronisława Dembowskiego” zawiera artykuły poświęcone wybranym dziedzinom biskupiej posługi zmarłego pasterza. Ks. Janusz Gręźlikowski przedstawia bogatą „Działalność ustawodawczą (prawno-kościelną) biskupa Bronisława Dembowskiego (1992-2003)”, jako biskupa diecezjalnego włocławskiego. Jak zaznacza, wszystkie działania prawno-kościelne zmarłego biskupa „posiadają swoją wartość i znaczenie, gdyż dzięki nim Kościół Włocławski zmieniał swoje oblicze, stawał się bardziej bliski człowiekowi, przyczyniał się pogłębienia jego formacji religijno-moralnej oraz realizował misję uświęcenia i zbawienia”.
Próbą ukazania, w jaki sposób bp Bronisław Dembowski, jako biskup włocławski, pojmował posługę głoszenia słowa Bożego jest artykuł ks. Waldemara Karasińskiego zatytułowany „Głosiciel słowa, nauczyciel wiary. Posługa słowa Bronisława Dembowskiego, biskupa diecezjalnego włocławskiego w latach 1992-2003”. Analizując treść kazań, homilii i konferencji zmarłego pasterza, autor zauważa, że „przybliżał on Boga braciom w kapłaństwie i wszystkim słuchaczom, pełniąc swoje powołanie nauczyciela wiary”. Wersetem z Ewangelii, który biskup Dembowski najchętniej cytował w swoich homiliach, ukazując ogrom Bożej miłości, i który był mottem jego nauczania są słowa: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3, 16).
Ks. Wojciech Hanc w artykule „Bronisław Jan Maria Dembowski – Biskup nadziei na zjednoczenie chrześcijan” analizuje niezwykle ważną przestrzeń działalności zmarłego hierarchy, jaką był ekumenizm. Niewątpliwie zaangażowanie w ruch ekumeniczny w nadziei na pełne zjednoczenie chrześcijan oraz wiara w sens ekumenicznej modlitwy i działalności to wprost element tożsamościowy pasterskiej posługi najpierw księdza, a potem biskupa Dembowskiego, to niejako jego duchowe DNA. Dlatego autor mógł napisać, że „ks. biskup Bronisław Dembowski, proponował często w pracy ekumenicznej to, na co między innymi wskazywał nasz narodowy Wieszcz, by mieć dla ‘Innego’ ‘serce i patrzeć w serce’!” Nie dziwi więc, że biskup Bronisław Dembowski jako pasterz diecezji zawsze przewodniczył ekumenicznym nabożeństwom i Mszom świętym, co więcej, „brał udział w Tygodniach Modlitw o Jedność chrześcijan nawet wtedy, kiedy przeszedł na emeryturę, co czynił zresztą aż do końca swojej ziemskiej pielgrzymki, powtarzając, iż koniecznością czasów współczesnych winna być wspólna modlitwa o zjednoczenie podzielonego chrześcijaństwa”.
O biskupie Bronisławie Dembowskim w służbie dialogu z niewierzącymi pisze ks. Jerzy Bagrowicz. Analizuje działalność biskupa, który po objęciu diecezji został powołany na Przewodniczącego Komitetu ds. Dialogu z Niewierzącymi, funkcjonującego w Radzie ds. Dialogu przy Konferencji Episkopatu Polski. Autor poszerza perspektywę spoglądając na bp. Dembowskiego jako na człowieka dialogu: „Miał w tej materii niemałe doświadczenie. Do pełnienia roli człowieka dialogu, także z niewierzącymi, przygotowało ks. bpa Bronisława samo życie”. Artykuł wzbogaca krótka relacja z prac Komitetu ds. dialogu z niewierzącymi w latach 1996-2005.
Opracowania zamyka artykuł siostry Bernadety Żabierek ZSNM pod tytułem „Refleksje przy porządkowaniu księgozbioru biskupa Bronisława Dembowskiego”. Z artykułu wyłania się obraz liczącej ponad 4.000 woluminów biblioteki prywatnej, zbioru wielu ciekawych i godnych wspomnienia pozycji książkowych, „a przy tym refleksji nad człowiekiem, który z wielkim zaangażowaniem je gromadził i z nich korzystał”.
Publikacja powstała pod redakcją ks. Artura Niemiry, została wydana przez Kurię Diecezjalną Włocławską w Wydawnictwie Duszpasterstwa Rolników we Włocławku.
